donderdag 3 december 2015

A cheerful Picture is Difficult to Make Me and You: Mario Testino and Ed van der Elsken Photography


"Me and You: Mario Testino and Ed van der Elsken" opens at Annet Gelink gallery

AMSTERDAM.- The invitation for this exhibition sets the tone. The two photos rhyme with one another convincingly. Each catches two women going about their business – the one on the left, by Mario Testino (1954), the one on the right by Ed van der Elsken (1925-1990).


In 1997, Testino photographed the models Stella Tennant and Kristen McMenamy while they were changing during a Dior fashion show in Paris. The unguarded moment undermines the glamour of fashion. In 1966, Van der Elsken saw two strikingly dressed young women in Dam Square in Amsterdam. He followed them, and took a number of shots, of which this is one. The photo documents the changing times in which women were beginning to dress more daringly, as skirts became shorter and the taboo against women wearing pants crumbled. The dialogue makes it immediately obvious that the fashion photographer Mario Testino also has an eye of a street photographer, and the street photographer Ed van der Elsken had an eye for fashion. Me and You also shows how photographers who come from different eras and different continents can be kindred spirits.

Since the early 80s, Mario Testino has admired the work of Ed van der Elsken. Earlier this year he organized an exhibition of Van der Elsken’s work at MATE, his own museum in his birthplace of Lima, Peru. Drawing from this exploration, he has now made a selection from his oeuvre, and from Van der Elsken’s, for the Ed van der Elsken Archive of Annet Gelink Gallery. These selections zoom in on the photographer as flâneur , who is not out for that one perfect photo, but to capture unique and unforgettable moments. ‘I always need to find that unique moment, not the perfect one,’ says Testino. Those could have been Ed van der Elsken’s words too.


Ed van der Elsken’s photo of a group of men in leathers, apparently motor mice, is one such unique moment; the photo by Mario Testino of the boys from Brazil on a boulevard in Rio de Janeiro in another. Though guys indeed, but right through all that display of masculinity, the photographers have also recorded the friendship between these macho men.

Me and You is a revue of unique moments. Both photographers for instance capture the intimacy of the sexual act and the passion that can accompany it. In the photos that Ed van der Elsken made in Japan and Surinam the couples having sex lose themselves in each other. Testino’s photo of the couple having sex in a park reveals how irrepressible passion can be, that it must be consummated here and now, without a thought for where, or who might be watching. The lust for life is at the heart of these photos. The same empathy can be found in the nudes by both photographers. It is intimacy and vulnerability, and not the erotic or pornographic aspect that dominates these images.

The unique moments that Mario Testino has selected for Me and You are comprised of never previously exhibited photos of his own, and less well-known images by Van der Elsken. That is what makes Me and You so unique.

Mario Testino OBE is widely regarded as one of the most influential fashion and portrait photographers of our time. His photographs have been published internationally in magazines such as Vogue , V Magazine and Vanity Fair . His work has been exhibited at museums around the world, among them the Museum of Fine Arts in Boston ( In Your Face , 2012), the Shanghai Art Museum ( Private View, 2012), Museo Thyssen-Bornemisza in Madrid ( Todo o Nada , 2010) and the National Portrait Gallery in London ( Portraits , 2002). Solo exhibitions of his work have been presented at galleries such as Timothy Taylor in London, Mary Boone Gallery in New York and Yvon Lambert in Paris. More than sixteen books have been published on his work including, Any Objections? (Phaidon, 1998), Portraits (National Portrait Gallery, 2002), Let Me In! (Taschen, 2007), In Your Face (Taschen, 2012) and SIR (Taschen, 2015).

Mario Testino at Mr. Chow's New York, 1998




‘Een vrolijke foto maken is moeilijk’
Mario Testino, modefotograaf, is in veel het tegenovergestelde van de Amsterdamse fotograaf Ed van der Elsken. Van der Elsken fotografeerde wat hij zag, Testino creëert wat hij wil zien. Hun werk wordt samen in Amsterdam tentoongesteld .

Milou van Rossum  2 december 2015

Mario Testino in galerie Annet Gelink in Amsterdam: „ Ik treed op voor de mensen die ik fotografeer. Ik houd van dansen, van zingen.”

Foto Andreas Terlaak

De foto’s van Ed van der Elsken zie je het eerst. Vrijende stellen, Hells Angels, straatfoto’s. Daaromheen hangt in galerie Annet Gelink in Amsterdam, veel kleiner afgedrukt, werk van Mario Testino, een van de beroemdste mode- en portretfotografen ter wereld. Niet de glamourfoto’s die bekend zijn uit Vogue en Vanity Fair, maar een bij de foto’s van Van der Elsken passende selectie uit de „miljoenen” snapshots die hij in de loop der jaren heeft gemaakt. „Experimenten, schetsen, die toch een eigen stijl hebben”, aldus Testino. Van modellen die zich omkleden of liggen te wachten, een vrijend stel in een park, gespierde Brazilianen, een sportbroekje met duidelijk afgetekende inhoud.

Testino is een groot fan van ‘Ed’, zoals hij Van der Elsken noemt. In zijn eigen museum in zijn geboorteplaats Lima wijdde hij onlangs een tentoonstelling aan de in 1990 overleden Nederlandse fotograaf. Ter gelegenheid van de opening van de expositie bij Annet Gelink is Testino (61) – een charmante, licht gebruinde man in een keurig gewatteerd jasje van Burberry – samen met vijf van zijn medewerkers even in Amsterdam, een stad die hij in de jaren negentig vaak bezocht vanwege „de vrijheid en de tolerantie”.

Hoe kwam u in contact met het werk van Ed van der Elsken?

BEROEMDE MODE- EN PORTRETFOTOGRAAF

Testino (Lima, 1954) is een van de beroemdste mode- en portretfotografen ter wereld. Hij werkt vooral voor Vanity Fair en de Vogue . Hij schiet reclamecampagnes van Michael Kors en Burberry.

Zijn grote doorbraak kwam in 1997, toen hij voor Vanity Fair prinses Diana portretteerde.

Hij heeft 1,7 miljoen volgers op Instagram, waar hij o.a. foto’s van sterren in handdoek publiceert.

Testino heeft zo’n honderd mensen in dienst. Hij heeft een kantoor in Londen en een eigen museum in Lima, Mate ( MArio TEstino).

„In Parijs zag ik ooit zijn boek over Saint Germain. Toen ik vaak in Amsterdam was, leerde ik zijn kleurenfoto’s kennen en begon ik die te kopen. De manier waarop hij werkte was destijds nieuw voor mij. Bij modefotografie moet je zelf creëren wat je fotografeert. Er is een meisje dat wordt opgemaakt, aangekleed, compleet veranderd. Je zet haar in een omgeving, zorgt voor goede belichting. Ed construeerde niets, hij legde vast wat hij zag. Sinds Instagram neemt iedereen de hele tijd maar foto’s, foto’s, foto’s. Iemand zei laatst tegen mij: ‘Als jij foto’s maakt voor Instagram, druk je nooit zomaar af. Al je ervaring en kennis zit erin.’ Ed was ook zo. Hij hoefde niets te perfectioneren. Wat hij zag had al een compositie, kleur, beweging.”

Heeft zijn werk u beïnvloed?

„Ik ben niet iemand die goed kan kopiëren, daarvoor is de manier waarop ik kijk te persoonlijk. Maar alles wat je ziet, blijft in je onderbewuste hangen. Hij was ook geïnteresseerd in dingen die anders waren, in seksualiteit. Dat herken ik. Ik kom uit een heel conservatieve maatschappij, maar mijn nieuwsgierigheid heeft me overal gebracht. Ik wilde mensen naakt zien, elk aspect van het leven meemaken.”

In uw foto’s lijkt de zon altijd te schijnen, iedereen is sexy en blij.

Expositie Testino en Van der Elsken ‘Me and you’, t/m 5 maart 2016 bij Annet Gelink, Amsterdam. Inl: annetgelink.com

„Ik houd van positieve energie. Zo ben ik met alles. Ik wil niet naar een deprimerende film vol geweld, ik wil een vrolijke film zien.

„Maar het is niet gemakkelijk vrolijke beelden te maken. Gloom is easy, je hoeft er niks voor te doen. Een model iets actiefs te laten doen, kost inspanning. Het allermoeilijkste is iemand te laten glimlachen – het wordt snel suf.”

Een paar maanden voor de dood van prinses Diana maakte u van haar een portretserie voor Vanity Fair; nooit eerder was zij zo ontspannen vastgelegd.

„Ik was nerveus, zij was nerveus, maar ik maakte haar aan het lachen door de catwalkloopjes van topmodellen na te doen. Doordat ze ontspannen was, zagen mensen voor het eerst wie zij werkelijk was. Als je zonnig bent, dring je door tot mensen. Als je somber of kil bent, kom je niet binnen.”

Doet u vaker zoiets tijdens een shoot?

„Altijd. Een model dat naar de studio komt geeft jou aanvankelijk wat ze iedereen geeft. Maar zo’n foto is van haar, niet van jou, omdat je haar alleen maar vastlegt. Je moet zorgen dat je iets krijgt wat niemand anders krijgt. Daarom treed ik op voor de mensen die ik fotografeer. Ik houd van dansen, van zingen. Soms zegt een celebrity: ‘Mario, ík ben hier de ster.’”

U fotografeert eigenlijk alleen maar mooie mensen. Hoe belangrijk is schoonheid voor u?

„Heel belangrijk. Dat is het enige wat ik zou willen veranderen aan mezelf. Ik besef dat er andere geweldige dingen bestaan die me daardoor ontgaan. Maar ja, je kunt niet alles zijn.”


Left: Mario Testino, Stella Tennant and Kristen McMenamy, Dior, Paris, 1997. Right: Ed van der Elsken, Dam, Amsterdam, 1966. Silver gelatin print, analogue barite print on Ilford neutral tone paper, 30 x 40 cm. Edition 1/20. Printed by Hank Bol. 

Geen opmerkingen: